2 maanden verder..

Dag lieve allemaal!

Het gaat hier goed! Ik zit nu alweer 1,5 maand in Kaza en als ik een paar dagen op pad ben geweest voelt het wel als ‘thuis komen’.
Eerste weken was het erg rustig in Kaza omdat het seizoen nog op gang moest komen. Ook was de weg vanaf Manali (waar veel reizigers vandaan komen omdat dat sneller reizen is vanaf Delhi) gesloten tot ongeveer 1 week geleden. Die weg gaat door enorme sneeuwpassen dus die moet met graafmachines open gemaakt worden. In ieder geval waren veel winkeltjes, restaurants en hotels nog dicht omdat het toeristenseizoen nog moest beginnen. Ik was meestal de enige ‘foreigner’ hier, op wat andere ‘die-hard vroege vogels’ na. Veel mensen die hier een winkeltje hebben zijn hier alleen in de zomermaanden, zodra het kouder wordt en er geen toeristen meer deze kant op komen zo rond oktober dan vertrekken een hoop mensen naar Goa, waar ze een ander winkeltje hebben voor tijdens de wintermaanden. Klinkt als een goed plan, stranden in de winter en prachtige bergen in de zomer.

Ecosphere heeft een winkeltje bij het kantoor, een reizigers café genaamd ‘Sol Café’ en een restaurant/hotel genaamd ‘Taste of Spiti’. Ik heb zelf een kamertje geclaimd in Taste of Spiti. Op het dak staat een enorme solar installatie dus wanneer we geen stroom hebben dan kan ik warm water van het dak halen. Wat ik bijna altijd doe omdat de stroom vaak niet sterk genoeg is om een boiler op te warmen. Ook is er water schaarste in Kaza dus is het verstandiger om met een emmertje te douchen om geen water te verspillen.
Internet is hier een ramp. Vanaf 6 uur ‘savonds is er soms wifi in het internetcafe maar omdat er nu wat meer reizigers zijn in Kaza is het te traag om ook maar iets voor elkaar te krijgen. Wanneer ik achter een computer van het internet cafe kruip moet ik in mijn achterhoofd houden dat alles voor niets is, omdat de stroom elk moment kan uitvallen. Ik heb het dus maar opgegeven en ga alleen voor echt belangrijke dingen eventjes op internet.

De eerste maand heb ik vooral veel op kantoor gezeten. Ik heb veel administratieve klusjes en voorbereidingswerkzaamheden gedaan voor het aankomende seizoen (wat nu in volle gang is).Ecosphere heeft weinig dagtours hier dus ik heb een kookworkshop opgezet met een lokaal vrouwtje Dolma en daarnaast gaan we een dagtour organiseren genaamd ‘a day with the nun’s’.

Sinds een paar weken zijn er twee vrijwilligers in Kaza aangekomen. Vincent uit Amerika en Andy uit Nieuw-Zeeland. Dat brengt wel weer even wat leven in de brouwerij hier. Vincent is hier tot eind augustus en Andy tot eind Juli. Samen hebben we Sol Café seizoen klaar gemaakt. Het café is bedoelt als een reizigers meetingpoint en als een soort informatiecentrum.
Ik heb hier al gemerkt dat ik zelf heel veel initiatief moet tonen om wat voor elkaar te krijgen of om überhaupt wat te doen hier. Als ik zou willen zou ik de hele dag in het café kunnen zitten zonder dat iemand er wat van zegt. Als wij in het caféideeën hebben over hoe we het een en ander kunnen verbeteren dan moeten we eerst overleggen met een van de 3 managers Ishita, Sunil of Norbu. En Andy, Vincent en ikhebben al gemerkt dat het dan weer veel te lang duurt voordat ze überhaupt tijd hebben of overlegd hebben met elkaar voordat we een antwoord krijgen. Dus soms nemen we het heft maar in eigen handen en ondernemen we maar gewoon actie zonder toestemming.. Het zal vast wel goed zijn ;-).
Aangezien het nu hoogseizoen is en er op dit moment heel erg veel groepen op pad zijn met Ecosphere hebben Ishita en sunil het erg druk. Het is dus heel fijn om andere vrijwilligers te hebben hier en samen met hun wat dingen te ondernemen.

Een van de dingen dat Ecosphere doet is greenhouses of solar baths bouwen in dorpen in Spiti of Pin vallei. Omdat het in de winter hier -30 kan zijn is het voor de mensen onmogelijk om in normale kassen eten te verbouwen want het wordt gewoon te koud en de groentes bevriezen. Wat mensen hier de hele zomer doen is zich winter klaar maken en veel eten verbouwen en poep verzamelen (wat ze gebruiken als brandstof). Als er in de winter wegen open zijn dan worden er veel trucks de bergen in gestuurd om mensen te voorzien van extra eten en die trucks zorgen voor veel vervuiling in de bergen. Om deze redenen zijn er speciale kassen ontworpen voor de omgeving Ladakh en Spiti.
Deze kassen bestaan 80% uit modder. Overdag absorbeert de modder de warmte van de zon en ’s nachts laat het de warmte langzaam los waardoor de temperatuur in een kas net warm genoeg is zodat de groente in de winter niet bevriest.

Eind vorige maand ben ik voor het eerst mee geweest met een van de projecten/tours die Ecosphere doet. Dit is een vrijwilligersproject waar vooral veel middelbare scholen uit Europa aan mee doen. Via een bedrijf Outlook gaat een school op pad naar een land in de wereld en leren de kids hoe het is om vrijwilligerswerk te doen en in het geval van Spiti ook hoe het is om een ‘expeditie’ te doen. Ik ben mee geweest met een internationale school uit Zwitserland. 10 kids, 2 docenten en 1 Outlook begeleider. We hebben in Teling, Pin Valley een greenhouse gebouwd voor een nunnery (een klooster voor nonnen). Deze nonnen zitten daar vaak 3 jaar, 3 maanden en 3 weken in een retraite en mogen door niemand gestoord worden tijdens deze periode (behalve 1 persoon die eten brengt). Omdat het klooster nogal afgelegen ligt, hebben ze gevraagd aan Ecosphere of er een greenhouse gebouwd kon worden zodat de nonnen zelf eten kunnen verbouwen en niet meer afhankelijk zijn van mensen van buitenaf.
Wij hebben met onze groep 6 dagen gewerkt aan het bouwen van deze greenhouse. Het was hard werken omdat het op 3800 meter hoogte in de brandende zon allemaal wat langzamer en moeizamer gaat.
Het was een hele bijzondere ervaring vooral omdat de nonnen zelf ook mee werkten. En ik kan nu zeggen dat ik nog nooit iemand zo hard heb zien werken als de nonnen hier. Ze gaan maar door en wanneer wij 10 modderbakstenen klaar hebben, maken zij er nog eens 5 bij. Ongelofelijk!

Tussen het bouwen door hebben we een 4 daagse trektocht door de Spiti vallei gedaan. Dit is een tocht dat van homestay naar homestay gaat. De homestays zijn ook weer een initiatief van Ecosphere. Locals maken een ruimte vrij voor reizigers om in te slapen en verzorgen 3 maaltijden in ruil voor een vergoeding. Er is één homestay coördinator in elk dorpje die ervoor zorgt dat alle homestays in een dorp op hun beurt een reiziger ontvangen zodat de opbrengsten eerlijk worden verdeeld. Ik zeg ‘win-win’ situatie. Wij hebben een hele vette plek om te slapen en ervaren hoe het is om in een huisje in de Himalaya te wonen, en zij hebben wat extra inkomsten.

Het was een hele leuke tour om te mogen doen, maar ook erg zwaar en hard werken! Nu is het mijn beurt om zo’n tour te gidsen. Vandaag is er weer een Outlookgroep van 10 kids met 3 begeleiders uit Engeland aangekomen en ik ga deze groep gidsen en begeleiden tijdens een 15 daagse vrijwilligerstour. Dit keer gaan we een greenhouse bouwen voor een ‘particulier’ in een dorpje tegenover Kaza en daarnaast gaan we 6 dagen hiken. Super spannend want het is een hele verantwoordelijkheid, maar ook heel leuk!

Wanneer ik op 2 augustus terug kom in Kaza hoef ik nog maar 1 nachtje te slapen en dan krijg ik een maand lang een kamergenootje want dan komt Hanne naar Kaza!!:-D
Heeeel veel zin om Spiti te laten zien en alle mooie plekjes die ik tot nu toe ontdekt heb hier!

Voor zover dit verhaal. Nu hebben jullie een kleine indruk gekregen van wat ik hier afgelopen weken heb uitgevoerd!

Veel liefs